・・・
Bazen de bana gülümse sevdiğim
Bakarsın kanadı kırılan kuşlar uçmaya başlar yeniden
Kayan yıldızların çığlığı düşmez üzerime Gün ortasında ruhumun üzerine
Bakarsın ki çiçekler
aramızda yükselen kayaların üzerinde birer birer açıyorlar yeniden
Bakarsın yolunu kaybeden yolcu
Son durağına yürüyor hasretinin
Bu kadar mı zordu bir mum alevine dokunmak ve sevmek ıstırabımı
Bir dalın çürüyen yaprağı mıydı hayat
Güneşi arayan gölge kimindi
Bağışla,
incinen bahar yanan mektuplar benimse
Gel, yeniden buluşalım derinde
Çeşmelerden gökyüzüne akalım
Tut ellerimden, hadi gülümse
・・・
Ona kızgın değildim. Ona kızmama, darılmama, onun aleyhinde düşünmeme imkan olmadığını hissediyordum. Ama bir kere kırılmıştım. Hayatta en güvendiğim insana karşı duyduğum bu kırgınlık, adeta bütün insanlara dağılmıştı; demiş