'...Alyoşa az çok son zaman gençlerindendi; yani yaradılıştan namuslu, gerçeğe susamış, onu arayan ve inanan bir gençti. Ruhunun bütün gücüyle gerçeğe kavuşmak, az zamanda kahramanca işler yapmak, bu yolda hayatına varıncaya kadar her şeyden vazgeçmek istiyordu. Yazık ki böyle gençler çoğu zaman bu gibi durumlarda hayattan vazgeçmenin en kolay özveri olduğunu anlayamazlar. Ama severek seçtikleri gerçeklik ve kahramanlık mücadelesine gerekli güçleri birkaç kat artırmak için gençliğin en verimli beş altı yılını ciddi öğrenime, bilime vermek çokları için göze alınamaz bir özveridir.'
Sayfa 27 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
“Yalnızlığın canımı acıttığı nadir anlardan biriydi…Anılar orada duruyordu ama anıları yaratan gitmişti. Hava kararıyordu. Kasaba bir karanlığın içine doğru batıyordu… Kasabayla birlikte çöküyordum. İçime doğru yıkılıyordum….”
“Kadınlara bayılıyorum, birbirlerine ne kadar benzediklerini bilmemelerine, her erkeğin de o kadar aptal olmayacağına asla inanmamalarına, her şeylerine…”