Bunca zaman bana anlatmaya çalıştığını,kendimi bulduğumda anladım.
Herkesin mutlu olmak için başka bir yolu varmış,
Kendi yolumu çizdiğimde anladım..
Bir tek yaşanarak öğrenilirmiş hayat, okuyarak,dinleyerek değil..
Bildiklerini bana neden anlatmadığını, anladım..
Yüreğinde aşk olmadan geçen her gün kayıpmış,
Aşk peşinden neden yalınayak
Otururken sordu beni özledin mi diye. İnsan annesinin babasının yanında böyle sorulara cevap veremiyor tabi. Bülent abinin dediği gibi. Bi çay isteseler de ağlamak için mutfağa gitsem.
Her turlu durumda yasamaktan nefes almaktan ve vazgecmemekten yoruldum. Sonunu bilmedigim bu durumun nereye kadar devam edecegini dusunmekten yoruldum.