Beni sadace fotoğraflardan tanıyorsun. Sadece nasıl göründüğümü ve objektife nasıl baktığımı biliyorsun. Ama neler düşündüğümü ve neler hissettiğimi bilmene olanak yok. Beni anımsaman olanıksız. Resimli romanlara benzediğine emin olduğum rüyaların bile beni anımsamana yetmez. Çünkü kimsenin anımsamadığı ve dönmediği bir yerdeyim. Bu yüzden kendini yorma. Nasıl olsa bu satırları okudukça kimin yazdığını unutacaksın. Sen mi, ben mi? Ne fark eder? Hiçbir şeyin fark etmediğini öğreneceksin.
“Ve Yıllar geçti; Rabbim bu sevdayı içimden almadı.
Ama kavuşturmadı da Benim gönlüm talan oldu onun Gönlü Hoş olsun…
Reader Follow Recommendations
Sevgili kalbim, neden seni böylesine görmezden gelen birine karşı böyle çarpıyorsun?
"Gönül almak basit, affedilmek isteyen çabalar mahcup olan özrünü diler erdemli olan yanlışını kabul eder konu kapanır unutulur her şey. Ama kimse sizin yaptığınız hatayı hiçbir çaba görmeden kendi içinde halletmek zorunda değil."
“Kalbimize söz geçirmek gerekiyormuş,yoksa yanlış insanlar yüzünden zamanı ilaç ediyoruz…”
“Bi adam kokusu hala aklımda, nefreti hala göğüsümde, açtığı yara hala kalbimde…”
Özleyince;insanın üstü hasret,yüreği şiir,gözleri gurbet olurmuş…
''...Beni anlamıyorlardı zararı yok.
Zaten beni daha kimler anlamadı...''
''Çünkü sevmek, yarıda kalan bir kitaba devam etmek gibi kolay bir iş değildi.''
