Bir kitabı okurken geçen iki saatin, ömrümün birçok senelerinden daha dolu daha ehemmiyetli olduğunu farkedince,insan hayatının ürkütücü hiçliğini düşünür ve yeis içinde kalırdım!!!
Terketmedi sevdan beni. Aç kaldım susuz kaldım. Hayın karanlıktı gece. Can garip can suskun. Can paramparça… ve ellerim kelepçede. Tütünsüz uykusuz kaldım. Terketmedi sevdan beni.
Günün birinde yazdıklarımdan bir perde çekeceğim hayatıma. Herkes kağıt üstünde yazılanları benim hayatım sanacak. Bende hayatımı saklamış olacağım böylelikle. Saklamanın en iyi yolu fazla görünmektir…