Yalnızlık çaresizliğin en aciz evladıydı.
Sayfa 451
Bir kadının ruhu, bir kız çocuğuna miras kalırdı.
Bu bir kısır döngüydü.
Bu yüzden kadınların ruhları ölümsüzdü.
Sayfa 322
İçimde biriktirdiğim çok şey vardı; bunları dışa atmadan içimde tutarak zamanla çürümelerine ve beni zehirlemelerine sebep olmuştum ama yine de hep tek bir kişinin bana ulaşmasını ve yükümü azaltmasını arzulamıştım. Ta ki o kişinin de hayali içimde çürüyene ve beni zehirlemeye başlayana kadar.
Sayfa 43
Okur Takip Önerileri
Kalbini bir mezarın altında bırakan kimse eskisi gibi olamaz; mezara çiçek ekmeyen kimse bunu anlamaz.
Sayfa 410
“Yeter bu kadar! Biz Türküz oğlum, erik dalı gevrektir, unutmayın bunu! Özenmeyin batıya!”
Sayfa 351 - Mutlu Sarca
“Ve sen benim gökyüzümün asıl güneşisin sevgilim, sen yoksan daima gece. Sen yoksan karanlık. Sen yoksan soğuk.”
Sayfa 349 - Yankı Sarca
“Affet beni, affettim bizi.”
Sayfa 329 - Lâl Sarca
Kimisi acısının üzerine yürürdü, bense kaçan taraftaydım ve benim gibi olan her insan bilirdi ki kaçmak bir kurtuluş değil, sadece tedavisi geciktirilmiş bir açık yaraydı.
Sayfa 291
Bazen affetmek çok daha büyük bir cezadır.
Sayfa 235
İnsan eksik olduğunu, yanına onu tamamlayan kişi geldiğinde anlıyordu.
Sayfa 153
“…İnan,şans ver ve yaşa.”
Sayfa 95 - Helin Aktan