O belirli bir siyasal görüşü benimsemeksizin bireysel özgürlüğün ateşli bir savunucusuydu her zaman. Kapitalist bir rejime yüz çevirip sosyalist bir rejimi benimsemeyi yalnızca “efendi değiştirme” olarak görüyordu. Bu bağlamda benimsediği ve sergilediği anarşi duygusu kısmen Thoreau ve Whitman’da gördüğümüz Amerikan “doğaya dönüş” geleneğiyle, kısmen de Jack Kerouac ve Ailen Ginsberg’in de aralarında bulunduğu yazarların temsil ettiği 1960’ların Beat Kuşağı ve “çiçek çocuklar” ile ilişkilendirilebilir.