pürüzsüzdü ilişkiler su misali, mecburiyetten değildi hiçbir şey,
kâr-zarar hesabı yapılmaz, kıymet bilinir hal hatır sorulurdu,
paradan puldan, maldan mülkten önemliydi sevgi,
dert ortağı seyyar satıcılar, bakkallar, kasaplar
pazarcı ahbaplar vardı
somurtkan güvenlik elemanları, dilsiz market rafları,
fırıldak gibi dönen avm kapıları yoktu
hayatımızda duygu fukarası tuşlar yerine
çiçekler, böcekler, kediler, köpekler, kuşlar vardı
ne ciplerin, ne çiplerin, ne ceplerin ne de sosyal medyanın bağımlısıydık
ekran sıcağını değil, insan sıcağını severdik
yaşamı yüz yüze, göz göze paylaşırdık, cam cama değil can cana otururduk,
sağır değildi kalabalıklar, aynı dilden konuşurduk
ne vakumlanmış adacıklarda, ne de odacıklarda izoleydik, tekil değil çoğulduk
henüz akıllı teknolojilerimiz, robotlarımız yoktu
teknolojiye esir düşmemiş, stres efendiyle tanışmamış, koli koli ilaç depolar olmamış,
çeşit çeşit vitaminler almamış, kalori hesaplarına dalmamıştık
kimyasallarımız, gdo’lu gıdalarımız, beton ormanlarımız, atık deryalarımız yoktu
sevgimiz temizdi, duygumuz temizdi,
havamız, toprağımız, suyumuz temizdi
.
Düşünmek Yaşamın Pasını Silmektir, Tahsin Özmen