Sonu yok gibi görünen bu şehirde yürüdüm, yürüdüm. Sonra gülüşleri, bakışları, öpüşmeleri, müzikleri, sayısız dillerden sözcükleri, camın önünden geçen, her halde bir daha asla göremeyeceğim, ama retinamda, yüreğimde daima benimle kalacak olan ormanı yüklenip başladığım yere geri döndüm. Evrenimizin merkezi olan masada birkaç satır karalayıp Yao nun günün sözünü astığı yere tutturdum.
Sayfa 234Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Tanrının çizdiği yoldan sapmak mümkün müdür? Evet, ama bu her seferinde bir hatadır. Acıya engel olmak mümkün müdür? Evet, ne var ki o zaman asla senin gerçek anlamda bir parçan olmazlar.
Sayfa 229Kitabı okudu
Meselesi olmayan bir hayatın kimseye faydası yoktur.
Sayfa 196Kitabı okudu