Gelecek görüşte bana özgürlüğü, özgürlüğün tohumlarını getir. Ve demir parmaklıklara bütün bu yazdıklarımı düşünerek gözyaşlarını, mahzun bakışlarını bırakmadan git. Boynun bükük olmasın. Sana ve soranlara devrimci selamlar....
Deli çığlıklar atıp avaz avaz burnumun dibinden gelip geçti de yaz
Ben sana bir demet mor menekşe olsun getiremedim.
Ne halt edek?
Dostların karnı açtı
Kıydık menekşe parasına.
Nazım Hikmet
“ tahammül sınırım
çoktan aşıldığından beri insanlarla daha az görüşmeye,
hislerimi açmamaya ve tuğla tuğla duvar örmeye başladım.
beni sıkıntıya sokacak insanları ve durumları
elimin tersiyle ittim,
pişman değilim.
.
sabahattin ali .”
