Dünya içimden çöktü gidiyor. Bir daha sanki hiç güzellik olmayacakmış gibi. Bir daha bir çiçeğin açışına hayret etmeyecek, bahar kokusunda onarmayacaktım kendimi.
...çıkardığı sesten değil çıkarmadığı sesten mesuldür insan en fazla. Gün gelir hissetmediğin acının da hesabı senden sorulur,kalbimden sorumsuzum sanma.
Yeter ki bir kez yaşamak olsun. Öyle bir yaşamak ki bütün yaşamadıklarının telafisi, varsın yaşamayacak olduklarının tazmini. Sonrasında ne olacaksa olsun.