...
Var mı daha ağır yük zamanı çekmek kadar.
Yaşama sebebimsin, su kadar, ekmek kadar.
Ayrılığın özlemin her şeyin bir hazzı var.
Seni anlamak da güzel, seni beklemek kadar.
Eylüldü.
İzlerini çizdiği zaman ansızın gidişin,
Şimdi yoktu bi anlamı suskunluğun.
Çırılçıplak kalakaldım sessizliğinin orta yerinde.
Sonra sesime yankı vermeyen uçurumlar kıyısında yürüdüm bir zaman
En çok sesini aradım.
Gözlerinse asılı bıraktığın yerdeydiler hâlâ.
Gözlerini sildi zaman..
Dedim ya… Eylüldü.
Savruluşu bundandı kimsesizliğimizin