“Bir tutkuya ihtiyacım vardı, yarattım. Ama tutku acıya götürüyor insanı ya da acıyı insana getiriyor. İnsanın acısı mı tutkusundan doğuyor, tutkusu mu acısından bilmiyorum. Onu çok özlüyorum.”
Sayfa 11Kitabı okuyacak
Okur Takip Önerileri
Tarantula yazdılar diye göğsümdeki yaftaya,
Tarantulaymış benim adım diyecek değilim.
Tam düşecekken tutunduğum tuğlayı,
Kendime rab bellemeyeceğim.
Duvarı yıkacak gücüm yoksa, onu yıkmak için kendimi paralayacak halim yok tabii ki, fakat önümde duvar var diye ona boyun eğecek de değilim.
Ve sen geçersin içimden. Bitmek bilmezsin.
Sayfa 146Kitabı okudu
Nemsin be?
Nemsin be? Sevgili, dost, yâr, arkadaş... Hepsi. En çok da en ilk de Leylâsın bana. Bir umudum, dünya gözüm, dikili ağacımsın. Uçan kuşum, akan suyumsun. Seni anlatabilmek seni. Ben cehennem çarklarından kurtuldum, üşüyorum kapama gözlerini...
Sayfa 136Kitabı okudu
