Dorian Gray; güzelliğin, sanatın, aşkın vücut bulmuş hali. Eşsiz insan. Aslında kendisi bunun farkında bile değilken saf, iyi kalpli bir cocukken çevresi tarafından ona yakıştırılan bu iltifatlarla, övgüyle yani çevre psikolojisiyle zamanla değişime uğruyor. Kibir ve bencillik onun sonu oluyor. Gençlik ve güzellik hevesi bütün hayatını karartıyor en sonunda içinden çıkılamaz bir hal alıyor. O portre belki de her birimizin karşısında durmalı. Bir ayna gibi yaptıklarımızı ve hatalarımızı yansıtmalı. İşte insan acaba o zaman günahları, yanlışları bu kadar kolay işleyebilecek mi? Çok güzel bir kitaptı sonu muhtesemdi gerçekten ders alınası bir konuydu. Şiddetle tavsiye...