Garip değil mi, acı da, sevinç de insanda aynı etkiyi yapıyor; soluğumuz kesiliyor, insanın ağlayası geliyor. Ağlasam belki rahatlarım; tıpkı büyük acılarda olduğu gibi...
İnsan ne için yaşadığını bilmezse günü gününe yaşamakla kalıyor. Günün geçmesini, gecenin gelmesini beklemekten başka zevki olmuyor. Bugün nasıl yaşadım, sorusuna cevap vermeden uykuya dalıyor, ertesi gün yine aynı hayat.
"En çok korktuğu şey hayaldi.Bu ikiyüzlü yol arkadaşı,bir bakıma dost,bir bakıma düşman;inanmadığın zaman dost,tatlı akışını takılıp gittiği zaman düşmadı."