Ebû Nuaym Delâilü'-n nübüvve adlı eserinde Zührî tarîkından ve Esma bintu Rehm'den , O da annesinden rivayet ederek diyor ki:
Ben Hazret-i Muhammed sallallahu aleyhi ve sellem'in annesi Âmine'yi vefat ederken gördüm. Muhammed yeni boy atmış beş yaşlarında bir çocuktu ve ölürken annesinin başucunda idi. Âmine oğlunun yüzüne bakarak şunları söyledi:
HZ. ÂMİNE'NİN VEFAT ETMEDEN ÖNCEKİ SON SÖZLERİ
"Ey mübarek çocuk! Ey dünyaya bulaşmadan bir konup, sonra uçup giden güvercin (Abdullah)'ın oğlu! Baban her şeyin sahibi ve her şeyi bilen Allah'ın yardımıyla oklarla kura çekildiği günün sabahı yüz güzel deve karşılığında kurban edilmekten kurtulmuştu. Eğer rüyamda gördüklerim çıkarsa sen bütün insanlığa gönderilecek ve helâlı-haramı öğreteceksin. İnsanları hakikate ve İslam'a ulaştıracaksın. Baban İbrahim'in dininde olacaksın. Allah seni bütün putlardan korusun. Senin davan insanlık durdukça devam edecektir. (Bu sözlerden sonra dedi ki;) Her diri ölecek, her yeni eskiyecek, her yaşlı dünyadan ayrılıp gidecektir. İşte ben de ölüyorum. Fakat adım ebediyyen kalacak. Çünkü arkamda bir hayırlı ve tertemiz bir evlat bırakıyorum."