Sanki güz ortasında bir ağacın dört bir yanından yapraklar dökülüyordu da, ağaç bunun farkına varmıyordu; ağacın üzerinden yağmur aşağılara süzülüyor, güneş ya da ayaz üzerinden gelip geçiyor, yaşam yavaş yavaş gerileyerek ağacın en iç kısmında alabildiğine dar bir bölgeye sıkışıyordu. Ama ağaç ölmüyor, ağaç bekliyordu.
Beni ilgilendiren bir şey varsa, o da kendi kendime ulaşmak için attığım adımlardır.
Kendim için bilen biri diyemem. Araştıran biri oldum hep ve hâlâ da öyleyim ama artık yıldızlarda ve kitaplarda aradığım yok, damarlarımda çağıldayarak akan kanın verdiği dersleri dinlemeye başladım.
Reader Follow Recommendations
Nefreti en iyi becerenler,
Sevmeyi vaaz edenlerdir.
Savaşı en iyi becerenler,
Barış vaazı verenlerdir.
Başkaları başkaları deyip duruyorum, benim o başkaları, hepsini benimsemiş, içime almışım!
Onlardan, onların baskısından kurtulmak istiyorsam önce kendimden kurtulmalıyım. Başkalarını yıkabilmemin yolu, kendimi yıkmaktan geçiyor. Kendimi yıkmak! Kendi içimde başkalarını yıkmak!
