Sürgün gittiği ülkede kimsenin kendisini ciddiye almadığı, önem vermediği bir kraliçe gibi içi içini yiyordu, onun kraliçe olduğunu bilen bir sese muhtaçtı.
İnsan,dedi usulca, sevince çok güveniyor, değil mi? Bu garip aslında, sevince kuşkulanıyorsun da ama gene de anlaşılmaz bir güven duyuyorsun… Ben çok güvendim… Çok sevdim, çok güvendim…