“Dünya derdi olan dönsün gitsin geri Allah derdi olan dönsün gelsin beri
Hakk'ı hakikati arayan sevsin beni
Edep ile gelen bulsun beni

"Derdine derman derdinmiş derler.”

Sanatsal düzeyde betimlenmiş olan ile varlığa dokunuş, varoluşsal bir iniş olmak ile beraber, varoluşa dair yükselişi ve genişlemeyi de beraberinde getirir. Estetik ilke, mekânsal alan açmak ve varlığa dokunmak ile kendinde kılmak sanatsal oluşun gereğidir.”

Felsefe kavramsal görüyü önceler iken sanat, imgesel olan anlayışa dayalı sezgisel görüde anlayışın düşüncede daha da derinlere inmesine yardımcıdır. Felsefe kavramı, sanat ise formu önceler. Sanatçı nesnesinin imgesi üzerinden onun derinlerde yer edinmiş formuna erişir. Orada ve oradan başlayarak estetik ilkeye, zamanın ruhuna ve kendi ruh hâline göre kendi iç süreçlerinde içerik ve form ekseninde kendiliğinden yeni ve özgün bir eser üretir.

Ateşle suyun hikâyesini bilir misin?
Ateşin suyu ilk gördüğünde nasıl yandığını,
Saç diplerine kadar..
Ve suyun aşkından aktığını, aktığını,
Akıp da gittiğini bilir misin?
Upuzun yollardan geçip
buluştuklarında
birbirlerine yaptıklarını...
Bütün imkânsız ve hep can çekişen aşkların
intikamını alırcasına söndüklerini ve yandıklarını
bilir misin?
Gerçek aşkın hep beklediğini,
sevmenin ve sevişmenin koynunda
ıssız bir çölde kaybolduğunu...
Serabını arayan,
ve sıcaktan kavrulmuş gezginler gibi,
tek bir kalbin etrafında dönüp durduğunu bilir misin?
Sahip olamayacağım sana,
bekleyeceğim...
Ateşle su gibi...

'
dünyayı, memleketimi ve seni düşündüm...

Çık, gel bana͊
Tut sıkıca, ellerimi bırakma͊ Kaybolmamak için tutun bana.
Ben sana, sen bana ayna oldukça,
Aşk ile tutundukça,
Kaybolmayız varlık deryasında.”

Her çıkmaz sokakta bir çıkış yolu aranır. Yaşam sokağının çıkmazı ise hakiki insan olmanın yolunu açmıştı.

Dostum, kim kaçabilir kaçınılmaz kaderden?

Allah’ın varlığına en büyük delil, insanın kendisidir. İnsan, varsın! Allah’tan uzak değil, Allah ile varsın.