Karanlık bir kitaptı, içten içe sıkıntı veren, insanın sıkışmışlığını hissettiren.
Kimine göre Kafka’nın babasını temsil eden, kimine göre hayatın ta kendisiydi Kafka’nın içinde bulunduğu durum.
Ne özgür ne tutsak, arada bir yerde, bir sıkışmışlık hali, sonucun belirsizliği, hayatın belirsizliği, davanın belirsizliği, sebeplerin belirsizliği.
Belirsizlik, insanı bunaltan, daraltan bir durum. Mahkûm olamamak ve aklanamamak. İkisi de yoktu seçenekler arasında. Her an bir korkuyla yaşamak, durumun bir sonuca bağlanamaması insanı rahatsız eden bir hal almaktaydı.
Belki de ölüm iyi bir sondu.
DavaFranz Kafka · Can Yayınları · 202053.5k okunma
Kitap şu cümleyle başlıyor: “Hastalıklar, genellikle bedenin, hayati işlevlerinin sürekli görmezden gelinmesine gösterdiği tepkilerdir.”
Ailesi tarafından istismar edilmiş çocukluklar üzerine kafa yormuş bunu kitabında normal psikolojinin ve pedagojinin dışında işlemiş yazar.
Mesela ona göre terapilerde ebeveynlerin değil çocukların tarafında
Duygularımızla yaşamayı ve onlarla savaşmamayı bir kez öğrendikten sonra bedenlerimizde bir tehlikenin tezahürlerini değil, kişisel tarihimizin faydalı izlerimi görürüz.