Koridor karanlıktı; bulundukları yerde bir lamba yanıyordu. Bir dakika kadar hiçbir şey konuşmadan birbirlerini süzdüler. Razumihin hayatı boyuncu unutmadı bu anı.
...
Razumihin birden ürperdi. Aralarında sanki tuhaf bir geçiş olmuştu... İkisininde çok iyi anladığı korkunç bir düşünce, bir ima birden ötekine geçmişti. Razumihin birden ölü gibi sarardı.
Yüzü allak bullak olan Raskolnikov:
-Şimdi anladın mı? Dedi. -Hadi, onlara dön!