Özge Türkan
@Ozgeturkan1
Öğretmen
Yüksek Lisans
İzmir, 4 Temmuz
83 okur puanı
Aralık 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Bu dünyada ne kötü insanlar var! İnsanın inancını yok ediyorlar.
Artık bu dünyada beni hiçbir şey
şaşırtamaz, tımarhane... Tımarhaneden farksız
burası.
Sadakat ve bağlılık. Güç bulunur şeyler bunlar. Parayla da satın alınamaz.
Okur Takip Önerileri
Ağlamak yersiz. Ne olursa olsun, her şey düzelir.
Bir şey annemin içine doğduysa, son kuruşunuza kadar doğru olduğunu bahse girebilirsiniz.
Etrafımızda her sınıftan, her milletten, her yaştan insanlar var. Üç gün, tam üç gün, bu insanlar, birbirine tamamen yabancı olan bu insanlar bir arada olacaklar. Aynı çatı altında uyuyacak, yemek yiyecekler, birbirlerinden
uzaklaşmaları olanaksız. Sonra... bu üç günün ardından ayrılacaklar, herkes kendi yoluna gidecek ve belki, birbirlerini bir daha hiç ama hiç görmeyecekler.
Kimyası bozulmustu, hatıralarında boğulacaktı, bir şey yapması lazımdı. Uğraşmıştı , hayatı boyunca hep uğraşmıştı. Başka biri olmaya, daha iyi biri olmaya, kendini arındırmaya çalışmıştı. Ama olmamıştı. Bir kere kararı verdikten sonra kapıldığı umut kendisini bile şaşırtmıştı: Kendisini kurtaracak olan yine kendisiydi.
Unutmanın iki yolu vardı. Yıllar yılı bir kasa (hayal gücü ancak buna yetiyordu) canlandırdı hayalinde; gün bitiminde bir daha düşünmek istemediği görüntüleri, olayları, sözleri topladı, ağır çelik kapıyı açıp hızla içeri iteledikten sonra sertçe, sımsıkı kapattı. Ama bu yöntem etkili değildi: Hatıralar bir biçimde sızıyordu dışarı. Önemli olanın hatıraları depolamak değil yok etmek olduğunu anladı.
İnsan vazgeçmesi gerektiğini ne zaman idrak ediyordu?
Hayat çok hazin gelirdi…Bunu bile bile hepimiz yaşıyoruz. Bile bile dört elle sarılıyoruz, bize avuntu olacak bir şeyler arıyoruz.
Arkadaşlık, yani yapayalnız bir dünyada yaşanan yalnızlık hissini azaltacak bir başka kişiyi bulmak kendi içinde bir mucize sayılmaz mıydı?
Herkesin eyleme geçirmediği duyguları vardı; herkes bilirdi bu duyguların peşinden gitseler hayatın çok zorlaşacağını.
“Yalnız kalmak istiyorum.'' dedi ona.
''Anlıyorum'' dedi Willem. ''Birlikte Yalnız Kalırız”
İnsan evini seviyorsa-aslında sevmiyorsa bile- eve döndüğü ilk hafta kadar rahat, sevinçli şey az bulunur.