Özgür
@Ozguryavuz_
Etrafınıza şöyle bir göz gezdiriniz... gerçek hayat denilen şeyin ne olduğunu, nerede olduğunu bilmiyoruz bile... Dostoyevski
Esaret
instagram.com/ozgur.yavuz_?ig...
Üniversite
Antalya
6 Ocak
1483 okur puanı
Haziran 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Gidişat o vaziyette maalesef
Eğer insan hayata kayıtsızlaşırsa iyiyi seçebilme umudunu kaybetmiş olur. O zaman insan kalbi öylesine katılaşacaktır ki "hayatı" sona ermiş olacaktır. Bu durum, bütün insan türünü ya da onun en güçlü mensuplarını kapsarsa, insanlığın hayatı tam da en büyük vaatlerde bulunduğu anda yok olup gidebilir.
İnsanın yüreği katılaşabilir; insanlık dışı hale gelebilir, fakat asla insan olmaktan çıkmaz. İnsan kalbi daima varlığını sürdürür. Hepimiz insan olarak doğmuş olmamız gerçeğiyle, dolayısıyla sonsuz seçimler yapma göreviyle belirleniriz. Amaçlarla araçları birlikte seçmemiz gerekir. Herhangi birinin bizi kurtarmasına güvenmemeliyiz, fakat yanlış seçimlerin kendimizi kurtarma yeteneğimizi ortadan kaldırdığı gerçeğinin de tam olarak farkında olmalıyız
Özgür
, bir kitap okudu184 syf.
·
Puan vermedi
·
3 günde okudu
Sevginin ve Şiddetin Kaynağı - İyinin ve Kötünün Arasında İnsan KalbiErich Fromm8.4/10 · 1.283 okunma
Okur Takip Önerileri
İnsanlık kendisini yok ederse, bu insan yüreğinin yapısı gereği kötü olmasından ötürü değil, insanın gerçekçi seçeneklere ve onların sonuçlarına uyanma yeteneksizliği yüzünden olacaktır.
Bazı insanların iyiyi seçme özgürlüğü yoktur, çünkü karakter yapıları iyiye uygun biçimde davranma kapasitesini kaybetmiştir
Maddi ve manevi yoksulluk içinde yetişmiş, sevgi deneyimi yaşamamış ya da herhangi birine yakınlık duymamış, bedeni yıllarca bağımlı olduğu alkolle yıpranmış, koşullarını değiştirme imkanı olmayan bir insanın gerçekten seçme "özgürlüğü" ne sahip olduğu iddia edilebilir mi?
İnsanın özü ne iyi ne de kötü, ne sevgi ne de nefret doluysa, fakat yeni çelişkiler yaratan yeni çözümler aramayı gerektiren bir çelişki ise, insan kendi ikilemine ancak gerileyici ya da ilerleyici bir tarzda karşılık verebilir.
İnsan, her türlü canlıyı aşar, çünkü kendisinin farkında olan ilk canlıdır.
İnsan iyi midir, kötü müdür? Özgür müdür, yoksa koşullarla mı belirlenir? Yoksa bu seçenekler yanlış mıdır ve insan ne şu ne de bu mudur ya da hem şu hem de bu mudur?
Şiddet, nefret, ırkçılık ve narsist milliyetçilikle yetişen ve bu sendrom yüzünden acı çeken pek çok kişi vardır. Onlar şiddetin, savaşın ve yıkımın önderleri, "gerçek inananları" dırlar.
Daha önce de belirttiğim gibi, Hitler ölüme ve yıkıma derinden bağlıydı; yegane gerçeği kendi arzuları ve düşünceleri olan, olağanüstü narsist bir kişiydi. Nihayet olağanüstü ensest eğilimli bir kişiydi. Annesiyle ilişkisi nasıl olmuş olursa olsun, onun ensestliği esas olarak ırka, aynı kanı paylaştığı insanlara fanatik bağlılığında ifadesini buldu.
Selim düzeyde anne saplantısının bir türüne oldukça sık rastlarız. Bu türden adamlar kendilerini rahatlatacak, sevecek, hayran olacak bir kadına ihtiyaç duyarlar; kendilerine annelik edilmesini, beslenilmeyi, bakılmayı isterler. Bu türden bir sevgi bulmayı başaramazlarsa, hafif bir kaygı ve baskı hissetme eğilimi gösterirler.
insan, insanlığı ve onun geleceğini kendi içinde taşır.
Kişinin kendi tutumunu abartmasının ve bundan ayrılan herkesten nefret etmesinin özü narsisizmdir. "Biz" değerlidir; "onlar" değersizdir. "Biz" iyidir; "onlar" kötüdür. Kişinin kendi öğretisine yönelik her eleştiri kötü niyetli ve katlanılamaz bir saldırıdır; başkalarının konumunu eleştirmek ise onları doğruya yöneltmek için yapılan iyi niyetli bir girişimdir
Sayfa 97Kitabı okudu
Evrensel silahsızlanma bir başka sebeple de zorunludur: insanlığın bir kesimi bir diğer blok tarafından topyekun imha edilme korkusuyla, geri kalanı da her iki blok tarafından yok edilme korkusuyla yaşıyorsa, grup narsisizmi küçültülemez. İnsan, ancak kendisinin ve çocuklarının gelecek ve sonraki pek çok yılın ne getireceğini görerek yaşayacağı bir iklimde insan olabilir.