İnsanın bedeni tıpkı yalnızlık gibi
Kulakları ve gözleri kocaman bulutlar çizer
Artsız arasız ruhumuz ve derinin üstünde,
Eldiven gibi giyilmiş yara yara üstüne
Engellerin arasından gökyüzüne yükselir.
Buzdan iradenin ve kuş kanatlarının üstünde
Ve kendi ormanlarının canlı hapishanesinde
Parmaklıkların arasından işitir,
Yedi denizin kükreyen ve parıltılı boru sesini.
Ruhumuz bedensiz bir günahkar sanki,
Ve sanki cevapsız bir bilmece...
Ayna / Tarkovsky
Kişi nasıl yaşaması gerektiğini öğrenmeli... Hergün bunun üzerine çalışıyorum.
En büyük engelim, kim olduğumu bilmemem. Kör gibi el yordamıyla arıyorum.
Eğer birisi beni olduğum gibi severse, sonunda kendime bakmaya cesaret edebilirim belki.
Bu olasılık benim için oldukça uzak...
Güz Sonatı / Ingmar Bergman
Eğer meleklerin diliyle konuşsam,
Ama sevgim olmasa,
Ses çıkaran bir bakırdan farkım olmaz.
Eğer dağları yerinden oynayacak kadar büyük bir imanım olsa..
Ama sevgim olmasa..
Bir hiçim
Reader Follow Recommendations
Eksilmeyen çilemsin
Orada ufuk çizgim
Burda yanım yöremsin
Beni ruh gibi saran
Sonsuzluk dairemsin
Çaresizim çaremsin
Şaşırdım kaldım işte
Bilmem ki nemsin
YAVUZ BÜLENT BAKİLER
ben senin için gökyüzü oldum
fırtına oldum
geldim ve gittim
kanat çırpmazsan olmaz
anlamadan deniz nedir,
huzur mudur, durur mu öyle?
kim bilir akşam nedir,
yüzüm kavuşur mu?
ben senin için kanlı ırmaklar oldum
yüzümün akşama kavuşması ol
kanat ol, dinginim denizim ol
fırtınada duranım ol
tekrar ol
tekrar ol
ellerini unutmadan
ellerini hiçbir yerde unutmadan
tekrar ol
tekrar ol...
BİRHAN KESKİN