YvzElbl
@Pdr_
Instagram yvzelbl
Okur
221 reader point
Joined on February 2019
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Yavaşlığın derecesi anının yoğunluğuyla doğru orantılıdır; hızın derecesi unutmanın yoğunluğuyla doğru orantılıdır.
YvzElbl tekrar paylaştı.
Canı cehenneme rahat uyuyanın
Kapısını örtenin perdesini çekenin.
Yüreği yalnız kendiyle dolu
Duvarları ancak çarpınca görenin.
Canı cehenneme başkasının yangınıyla
Evini ısıtıp yemeğini pişirenin.
Sayfa 65 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
çünkü korkusunun kaynağı gelecektedir ve gelecekten kurtulmuş bir insan için korkacak bir şey yoktur.
Reader Follow Recommendations
İnsanlar kendilerini tehdit altında hissettikçe ideolojik kimliklerini daha bir parlatıyor ve kabile psikolojisinin saçakları altına sığınıyor.
Orada kendisi gibi olanla gücünü birleştirerek, ‘yabancı’ olanı, ‘dışarlıklı’ saydığını, ‘kötü ruh’u kovma ayinleri yapıyor.
Günümüzde sessizlik hor görülür. Konuşan insanın sağlıklı olduğu önermesi alttan alta desteklenir. Oysa kedere sessizce de katlanabilir insan. Hayatın keder ve sevinçleriyle bizi usul usul büyütmesine izin vermek gerekir.
RUH KONUŞMASI
Geçen yüzyılın başında, ülkenin kimi bölgelerinde, Rus babalar çocuklarıyla ‘ruh konuşması’ yaparlarmış. Saatler süren bu konuşma çocuğu olgunlaştıran, yetişkinliğe hazırlayan, ona birey olarak değer veren bir anlayışı işaret ediyor.
Şubat 1964. Beatles Amerikan televizyonunda canlı yayında “I want to hold your hand” şarkısı kıtada büyük bir duygu seli yaratıyor, “Elini tutmak istiyorum” diyor grup, Yüzeyde bir aşk şarkısı gibi görünüyor, alt yazıları okuduğunuzda kederli ve bağımlı bir çocukla karşılaşıyorsunuz, uzak veya belki de olmayan bir anneyi arayan, onu çıldırasıya özleyen bir çocuk.
“Hayat” diyordu Kierkegaard, “geriye doğru anlaşılır ama ileriye doğru yaşanır.”
Dünyaya kalbiyle sokulanlar çabuk yaralanır; kalp hassastır, hile bilmez.
Bir ‘ihtimam ahlâkı’na ihtiyacımız var. Yaralamayan bir hayırseverliğe,
Acımaktan doğmayan bir adalete.
Tahakküm etmeyen bir merhamete susamış durumdayız...
“Hayatımda neşe duyacak hiçbir şey yokken” diyordu karşımdaki genç kadın, “bir ilaçla aptal bir neşe içerisine girmiş durumdayım ve bundan hiç hoşlanmıyorum.”
Şehir efsanesi midir bilmem, ama New York’un atık sularında Prozac’ın saptanabilir oranlara ulaştığı söyleniyor.
