Er ya da geç buluşmak vardı kaderimizde.
Sayfa 60Kitabı okudu
Her ne kadar ayak direyip inkar etse de, her ne kadar aleyhinde ileri geri laflar etse de, ta derinlerde bir yerde nicedir aşka muhtaç, aşka hasretti.
Sayfa 56Kitabı okudu
Her geçen dakika, her yeni saat biraz daha büyüyordu içindeki boşluk.
Sayfa 55Kitabı okudu
Reader Follow Recommendations
İnsanları birbirlerine bağlamaz mı edebiyat ?
Sayfa 26Kitabı okudu
Peki ne zaman bıraktın beni sevmeyi ?
Sayfa 23Kitabı okudu
Ancak filmlerde olurdu aşk. Ya da hayal ürünü romanlarda. Bir tek oralarda esas kız ve esas oğlan ölesiye sevebilirdi birbirlerini, masallardan süzülmüş efsanevi bir tutkuyla. Ama hayat, hakiki hayat ne filmdi, ne de roman!
Sayfa 12Kitabı okudu
AŞK’ın hiçbir sıfata ve tamlamaya ihtiyacı yoktur.
Başlı başına bir dünyadır aşk.
Ya tam ortasındasındır, merkezinde,
ya da dışındasındır, hasretinde…
Acaba anılarımızın ne kadarını doğru hatırlıyoruz ? Bana kalırsa insan zihni, her ziyarette başka şeylerle karşılaştığın garip bir müze. İçinde gezerken bazen “Bu parçayı hiç görmemiştim” diyebiliyorsun. Bazılarının rengi aklında başka kalmış, bazıları belki hiç oraya koyulmamalıymış gibi. Ben işte şimdilerde, başımın üstündeki şahsi müzeme ince ince bakım yapıyorum. Güzel hatıraların tozunu alıyorum, çok değerli olanları biraz daha korunaklı taraflarıma çekiyorum, fazlalıkları da depoya kaldırmak üzere kutuluyorum. Beni arayacak olursan tadilattayım, geçici olarak hizmet veremiyorum.
Sayfa 111Kitabı okudu
Bize konup sonra kuşlar gibi uçan o aşk da, umarım ihtiyacı olan birilerine gitmiştir.
Sayfa 124Kitabı okudu
Bir arkadaşıma dedim ki , “Kendini yapayalnız hissettiğinde, hiç kimse seni duymuyormuş gibi geldiğinde ne yapıyorsun?” “Oturup geçmesini bekliyorum” dedi.
Sayfa 94Kitabı okudu
Korkularımızın ve arzularımızın altını kısabilirsek biraz daha mutlu yaşayabiliriz.
Sayfa 87Kitabı okudu
Ben seni kalbimin hafızasıyla hatırlıyorum.
Sayfa 83Kitabı okudu
Bireysel düzlemde başımıza ne geliyorsa, kendimizi bu kadar kurcalamaktan geliyor bence. İnsan denilen makine çok bızıklanınca bozuluyor. Herkes gibi benim de işin içinden çıkamadığım, umutsuzluğun doruklarında gezindiğim zamanlar oluyor. Ancak önceye ya da sonraya takılıp kendimi harap etmemeye uğraşıyorum. Bu günden başka hiçbir güne yüz vermiyorum.
Sayfa 77Kitabı okudu
Zaman meselesi ne acayip. Aynaya baktığımda beni üzen zaman, ektiğim bir fidana bakıp büyüdüğünü gördüğümde mutlu ediyor.
Sayfa 76Kitabı okudu