Tek kadın olarak Rabiatü'l Adeviyye'yi erenler sınıfında zikretmiş ve ondan şöyle söz etmişti, o kapalı kadın, ihlas nümunesi, aşkın özü ve o ikinci pak Meryem.
Kitaptaki her bir evliyanın imtihanlar karşısındaki tavırlarını okurken şaşırıp kaldım. Ve bu insanlar en çok tövbe edenlerdi aynı zamanda. Dönüp kendime sordum "kızım sen yürek mi yedin, ne bu vurdumduymazlık, neyine güveniyorsun da çok uyduğun gün oh ne guzel dinlendim diyorsun!" Daha çok saydım da kendime burada günahlarıma şahit etmeyeyim kimseyi.
Kitapta iki yerde denk geldiğim evliya sözü beni en çok etkileyen cümle oldu.
"BU DÜNYA ŞEDDAD, NEMRUD VE FIRAVN ARTIĞIDIR. ONLARIN ARTIĞI NECİSTİR."