Dobby | Q
@rdmy
“Bir gün gelir, dünyanın bir yerinde yıllarca senin haberin olmadan yaşamış birine, bütün hayatını anlatmak istersin.”
127 okur puanı
Mart 2018 tarihinde katıldı
Şu an birileri gemide, birileri hastanede birileri morgda, birileri aşırı eğleniyor, birileri çalışıyor, birisi için en güzel günün gecesi birileri için sabah olmuyor, birileri huzurla uyurken, birisi sokakta yatıyor, birileri yalnız ağlıyor.. Ne garipsin hayat.
Bugün hayatımdaki en yapıcı eleştiriyi aldım sanırım. Bana “Kendin hakkında asla bir şey anlatmıyosun. Ne zaman konu sana gelse şakaya vurup geçiştiriyosun” dedi birisi. Hiç fark etmemiştim, gerçekten böyle yapıyor olabilirim. Bu durum genel olarak iyi gibi görünüyor fakat hayatınıza girmeye çalışan insanlar için baya kötü oluyor galiba. Garip hissettirdi.
Neden her şeyin tam tersini yapıyoruz? Her zaman! Bir kadını sevmiştim, başkasıyla evlendim. Neden? Sanırım, şimdi anlıyorum. Hiç kimseye bağımlı olmak istemiyoruz. İki insan birbirini sevince eşit sevmiyorlar. Biri daha güçlü diğeri zayıf oluyor. Ve zayıf olanı düşünmeden seviyor. Hesapsızca. Bir rüyadan uyanmış gibiyim. Sanki başka bir hayatı artık geride bıraktım. Nedendir bilmem, her zaman direndim. Bir şeylerle savaştım. Kendimi savundum. Sanki içimde başka bir ben vardı. Bana, "Kendini bırakma." diyordu. Kendini hiçbir şeye teslim etme. Yoksa ölürsün. Ne kadar da aptalız.
Okur Takip Önerileri
Aramak ile bulunmaz lakin bulanlar hep arayanlardır. Paradoksun dibi, aynı hayat gibi.