"Dikkat çekmemen imkânsız" dedi en sonunda. "Ve bunun senin kör olmanla hiçbir ilgisi yok"
"Yalnız olman umrumda değil" dedi. "Bana kaldığın sürece."
Kalbim tekledi, daha hızlı ve sığ nefes aldım.
Onun gibi olmak istedim. Cüretkar.
Bu özel.
Bu farklı.
Bu eşsiz ve tamamen bana ait.
Winter ve ben... biz evrende yalnızız. Kimse biz değil.
Reader Follow Recommendations
"Ben dans ederken balo salonunda mıydın?"
"Evet."
"Bunca zamandır beni mi izliyordun?"
"Evet."
"Neden?" diye sordum.
Neden sadece takılıp izlemişti ki?
"Çünkü çok güzeldi" dedi sonunda. Güzel mi?
"Bana 'neden ben' diye sordun?" dedi beni kendine çekip sırtımı göğsüne bastırırken. "Bu yüzden. Sen safsın."
Saf mı? Ne?.. Beni şimdi mi saf dışı bırakmak istiyordu yoksa?..
"Annenle baban kötü" diye açıkladı. "Ablanın ilgi çekecek bir derinliği yok ve ben evimden nefret ediyorum. Orası çok karanlık." Durakladı, sonra devam etti. "Ama sen dans ederken her şey ortadan kayboldu. Dünyayı daha güzel hale getirdi. Bunu sevdim."
Ondan nefret ediyordum ve onu asla affetmeyecektim ama belki de ortak bir noktamız vardı. İkimiz de hayatta kalabilmek için değişmek zorunda kalmıştık.
"O senin kız arkadaşın değil."
"Kız arkadaşım. Tabii kendisi de isterse. Hatta isterse kahrolası karım bile olabilir."
"Greg ve sen hiç çıkmadınız. O senden..." Tereddütlüydü. Benden onaylama bekliyordu. O zaman doğru olduğundan emin olacaktı.
"Evet, benden o anlamda hoşlanmıyor. Hiç hoşlanmadı." Neredeyse gözlerimi devirecektim. "Mutlu oldun mu?"
"Oldum."
"Ben sık sık teorisyenlerle işbirliği yapıyorum. Çalışmalarına saygım var. Hatta bazılarına hayranlık duyuyorum."
"Mesela kime?"
"Sana." İçimi görüyormuş gibi bakan aptal gözleriyle beni olduğum yere mıhladı. "Çok etkileyicisin, Elsie."
“Hafızamı kaybetmeden çok önce sana âşık oldum, tesoro. İnatçı kişiliğine. Ne zaman bir aptal gibi davransam yerinde durup bana karşı koymana.”
"Son şansın, Isa."
"Seninle yanmaktan zevk alacağım, Luca,"
Acısını almak için yapabileceğim hiçbir şey yoktu. O yüzden sadece ona daha da sıkı sarıldım.
"Hazır olsan iyi olur Luca Rossi," diye fısıldadım boş odaya, "çünkü aşkta ve savaşta her yol mübahtır."
"Sana iyi bir eş olacak. Ve eğer ona izin verirsen iyi bir ortak da olacaktır."
"Ne ortağı?"
"Hayat ortağı, Luca. Güçlü bir konumdayken sırtını dayayabileceğin ve güvenebileceğin bir eş, vazgeçilmez bir şeydir. Bizim gibi adamlar için iyi şeylerle birlikte kötüleri de paylaşacağımız bir eş bulmak oldukça nadirdir. Ve bir sürü kötü şey olacak, güven bana."