Duygularım mantığımın önüne geçiyor
Sana varmak için çıktığım bu yol neden bitmiyor
Ya gittiğim yol yanlış ya da hedefteki kişi yani sen
Ne yapsam söz geçiremiyorum kendime
Doğum lekesi gibi yapıştı üzerime
Çıkmıyor, çıkartamıyorum seni bu bedenden bu tenden
En güçlü silgi ile de silsem
İzin kalıyor silinmiyor kalpten
Üstünü karalasam bu sefer daha çok dikkat çekecek
İyice anladım artık ne kadar uğraşsam da bu iz geçmeyecek
Lanetlenmiş hissediyorum kendimi
Bermuda şeytan üçgenine girmiş bir gemi gibi
Sağ çıkma ihtimalim yok bu üçgenden
Kabullendim bununla yaşamayı öğrendim artık ben
Hiç durmadan yağmur yağsa akıp gitmez mi yine mi bu dert bu tasa?
Soruyorum şimdi sana
Sen olsan ne yapardın bu durumda?
M.L
Gel ne olursun gel desem gelmezsin
Senin gelmen için ah bir bilsen neler vermezdim
Elimde olsa güneşi sadece senin için doğdurur
Ay'ı sen karanlıkta kalma diye geceleri aydınlatırdım
Sen, sen ki denizin maviliğinin insana verdiği huzur
Sen ki tertemiz orman havasının , insan akciğerinin nefes almasını sağlayan ferahlık
Sen ki kaybettiğim yönümü bulmamı sağlayan pusulam
Sen ki uzağı görmemi sağlayan gözlüğüm
Sen ki işe geç kalmamak için kurduğum alarm
Ve, ve sen ki uzunca bir süredir kapalı olan paslanmış, çürümeye yüz tutmuş, üzerine mühür vurulmuş kalp kapımın mührünü kırıp kalbimin kapımı açansın..
M.L