Yıllar önce bu sitede, yanılmıyorsam Jane Austen’in “
Gurur ve Önyargı“sı için, “Bu kitabı okudum, tamam ama bana ne verdi? Hiç. Sanat yok sanat!“ diyen bir okur vardı. Görüşüne katılmıyorum tabii, ama açık sözlülüğünü beğenmiştim. Zira günümüzden oldukça farklı bir sosyal ve kültürel ortamda geçen dönem romanlarını okumak, hele edebi bir beklentiden ziyade
Freud'un belki de en önemli ve anlaşılabilir eseri olan
Uygarlığın Huzursuzluğu 'da; Freud mutluluk, haz ilkesi, cinsellik, saldırganlık, ölüm dürtüsü ve birey-uygarlık çatışması gibi konuları ele almış.
İnsan mutluluğu arar, mutlu olmak ve öyle de kalmak ister. Freud, insanın sürekli mutlu olmasının
Acısızlığı mutluluk olan gören Freud, sürekli "Konfor alanınızdan çıkın, konfor çürütür." diyerek yaşadığımız hayatı sorgulatan kişisel gelişim klişelerine ne derdi acaba diye düşündüm. Güzel incelemeniz için teşekkürler.:)
Aslında Freud'un mutluluk ve huzurla söylediklerini şimdi kişisel gelisimciler söylüyor ya da uzakdoğu öğretileri de benzer şeyleri savunuyor. Teşekkür ederim okuduğun için. :)
Mevcut yaşam enerjimin dibini sıyırdığım şu müstesna günlerde kafa dağıtmaya yardımcı, gül gül gözünden yaş gelir öyle böyle eğlenceli değil dediğiniz kitap önerileriniz varsa alırım bi dal sevgili 1000k ahalisi 🙄😅
' Ne zamandır ses çıkarmadım diye senden vazgeçtim sanma, buradayım, bekliyorum Osman. Balkondaki çamaşırlığa mandalla kollarımdan asılmışım da orada öylece unutulmuşum gibi... Ben kurudum artık topla beni Osman. '