"Benim hayatımı yargılamadan önce benim ayakkabılarımı giy, benim geçtiğim yollardan, sokaklardan geç. Benim takıldığım taşlara takıl ve yeniden ayağa kalk ve aynı yolu tekrar git, benim gittiğim gibi. Ancak o zaman beni yargılayabilirsin."
Yalansız bir hayat. Bu cümle zaten bir yalandı. Güzel şeylere güzel, kötü şeylere kötü denir. Bu da bir yalandı. Her şeyden önce güzeli güzel diye çağıran kalbin yalanı olamaz mıydı?