Karantina günlerinde daha da sıkılmamı sağladığın için teşekkür ederim sana Emile Zola! Kim fahişeydi, kim dosttu, kim sevgiliydi, kim metresti; kısacası kimin eli kimin cebindeydi belli değildi:( Gerçekçi olacağım derken, adamların sahneye çıkacak Venüs karakterini yani Nana’yı beklerkenki sıkıcılığı tamamiyle gözler önüne serilmiş. Hele o kadınlar o kadınlar yok mu? Onlar nasıl kadınlar ki kocaları açık açık Nana için kapıda kuyruk oluştururken kendileri sadece izlemek ile kaldılar, tamamen meraklarından! Peki ya sen Nana sen yaşadıkların kolay değildi fakat bu şekilde yaşamak da zorunda değildin! Of kısacası ben sevmedim bu kitabı. Klasik severler linçlerinize hazırım, bekliyorum:)
İyi günler...