"Sadece suçlular özür dilerdi, sadece saklayanlar bilirdi sakladıklarının nerede olduğunu, sadece ateş dokunabilirdi ateşe, su güneşe dokunursa sönerdi güneş ... Biliyordum bilmediğim bir şeyler vardı. Tahmin edemediğim, edemeyeceğim. Ve biliyordum,ateş güneşe dokunduğunda bu sefer harlanmayacaktı güneşin ateşi , bu sefer güneşi söndüren su değil ateş olacaktı. Bizim güneşimiz sönmek üzereydi. Bizi karanlık, kapkaranlık günler bekliyordu..."
Sizin hiç yaşarken kalbiniz durdu mu?
Reader Follow Recommendations
Sen gidersin, bu şehir yıkılır.
Problem değil, bırak bu şehir yıkılsın.
Bir kuş kadar olmasak da, dünyanın en özgür insanlarıydık artık. Çünkü tutsak olmanın tadını bir kez tatmıştık.