-Öğret bana, nasıl unutulur düşünmek?
Reader Follow Recommendations
Gel, ey sevecen gece,
Gel, sevimli, kara kaşlı gece,
Bana Romeo' mu geri ver ;
Sonra öldüğünde al da küçük yıldızlara böl onu ;
Onlar göğün yüzünü öyle bir süsleyecektir ki,
Bütün dünya gönül verip geceye,
Tapmayacaktır artık o muhteşem güneşe.....
Tüm göklerin en güzel yıldızlarından ikisi,
Yalvarıyorlar onun gözlerine işleri olduğundan:
Biz dönünceye dek siz parıldayın, diye.
"Gözlerimin sarsılmaz inancı,
Kanarsa böyle bir yalana, ateş olsun gözyaşlarım
Ve yaşlar içinde çoğu kez boğulup da ölemeyen bu gözler,
Yakılsın günahkar gibi cehennem ateşinde."
"Gel...
Bu gece aynı tavanı izleyelim. Gel de bana beni anlat, inan bana kendimi tanımaya ihtiyacım var."
“Yeni bir ateş söndürür başkasının yaktığını, yeni bir acıyla hafifler eski bir ağrı.”
Ne zaman derin bir üzüntüye kapılsam gözlerim parlar, tavır ve hareketlerim neşelenir, içim içime sığmaz olur. Dünyayı hiçe sayıyormuşum gibi kahkahalarla gülerim, türlü gevezelik ve delilikler yaparım. Maamafih öyle sanıyorum ki, yakın kimsesi ve başkalarına açılmaya kabiliyeti olmayan insanlar için bu daha iyi bir şeydir.
"Ege..." dedim bir kez daha,
"Yalnızlığımı benimle paylaştığın için teşekkür ederim... "
"Yarayla alay eder, yaralanmamış olan."
"Her şeyi gören güneş
Onun benzerini görmedi dünya yaratılalı beri..."
"Binlerce kez iyi geceler sana..."
•Lâl tekrar paylaştı.
Sahne hazır, oyun başlıyor...
Bir bulmacanın son kelimesi, gözler önüne çıkıyor.
Gerçek sahnede, siz gerçeğin peşinde.
Juliet Romeo'nun ardında, Romeo bir gül dolusu su peşinde...
En çok su arayan, eli kanlı olandır.
Sana geliyoruz, an ve an, adım adım
Bizi sona götürecek bir nehrin içindeyiz şimdi,
Ne derler bilirsin, her son, bir yeni nehrin başlangıcıdır...
Akışa bırak kendini, notlarımın tek okuyucusu.
Sahne hazır, perde açılıyor.
Artık kimse, bu nehirden yüzerek çıkamayacak...
Nehir sizi içine istiyor, nehir kan istiyor.
Sahne hazır, oyuncular geliyor.
Perde açıldı, oyun başlıyor...
Sayfa 296Kitabı okudu
