Sən onun, bu tükənməz xəyalın ağır bir gərginlik içərisində,
nəhayət, yorulduğunu, tükəndiyini hiss edirsən, çünki sən
artıq əvvəlki adam deyilsən, yetişib möhkəmlənmisən, köhnə
fikir və arzularından uzaqlaşmısan; onlar toz kimi havaya sovrulmuş, parçalanıb dağılmışdır; əgər başqa bir həyat yoxdursa, sən onu bu parçalardan, bu qırıntılardan qurmağa məcbursan.