Mithrandir
@SalisilikasitAnhidriti
Fakat kahkahalarının arkasında dalgın bir yalnızlık vardı.
#61908803
#103745744
#160758571
#180726988
Öğrenci
İstanbul Üniversitesi Eczacılık Fakültesi
215 okur puanı
Aralık 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
𝑨𝒄̧ı𝒌 𝒃𝒊𝒓 𝒚𝒐𝒍 𝒈𝒐̈𝒓𝒔𝒆𝒎 𝒕𝒂𝒏ı𝒓 𝒎ı𝒚ı𝒎 𝒂𝒄𝒂𝒃𝒂? diye merak etti. 𝑩𝒆𝒍𝒌𝒊 𝒅𝒆 𝒃𝒖 𝒌𝒂𝒓𝒈𝒂𝒔̧𝒂𝒚ı 𝒐 𝒌𝒂𝒅𝒂𝒓 𝒖𝒛𝒖𝒏 𝒔𝒖̈𝒓𝒆𝒅𝒊𝒓 𝒚𝒂𝒔̧ı𝒚𝒐𝒓𝒖𝒎 𝒌𝒊 𝒂𝒄̧ı𝒌 𝒃𝒊𝒓 𝒚𝒐𝒍𝒖𝒏 𝒃𝒊𝒍𝒆 𝒕𝒖𝒛𝒂𝒌 𝒐𝒍𝒅𝒖𝒈̆𝒖𝒏𝒖 𝒔𝒂𝒏ı𝒓ı𝒎.
𝑨𝒄̧ı𝒌 𝒚𝒐𝒍 𝒅𝒊𝒚𝒆 𝒃𝒊𝒓 𝒔̧𝒆𝒚 𝒚𝒐𝒌𝒕𝒖𝒓. 𝒀𝒂𝒍𝒏ı𝒛𝒄𝒂 𝒕𝒖𝒛𝒂𝒌𝒍𝒂𝒓, 𝒄̧𝒆𝒍𝒎𝒆𝒍𝒆𝒓 𝒗𝒆 𝒌𝒂𝒓𝒂𝒏𝒍ı𝒌 𝒗𝒂𝒓𝒅ı𝒓. Lews Therin'in hırlaması terli, çaresiz geliyordu kulağa. Tıpkı Rand'ın hissettiği gibi.
Kim olursa olsunlar, üstlerine bekledikleri saygıyı göster; itaat et ve bunun dışında ne yaptıklarını görmezden gel, o zaman belki entrikalarına dolanmazsın. Perrin'in dişlerini kamaştıran bir düşünce tarzıydı. Kimse bu şekilde yaşamak zorunda olmamalıydı.
Mithrandir tekrar paylaştı.
Kitap okuyorum, plak dinliyorum, bazen sadece oturup boşluğa dalıyorum. Günlük tutuyorum, buna günlük denebilirse. Düşünüyorum.
RoseKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
"Sırlar bir pirenin bile geçemeyeceği çatlaklardan sızarlar ve öğrenilen bir sır bin kanat açar."
Mithrandir tekrar paylaştı.
“Rüyalara gizleneceğim. Gerçek dünyaya bir daha hiç dönmeyeceğim, insanlar canınızı acıtıyor orada, sizi hiç umursamıyor…”
Çoğu insan, gelecekleri hakkında bir şeyler bilinmesinden hoşlanmaz; çoğu insan aslında kendileri de bilmek istemez, en azından iyi bir şey değilse.
Yasam bir düştür, gölge bilmez.
Yaşam bir düştür, acı ve ıstıraptır.
Bir düş ki, uyanmak için dua ederiz
Bir düş ki, uyanır ve gideriz
Kim uyur, yeni şafak beklerken?
Kim uyur, tatlı rüzgâr eserken?
Sona ermesi gereken bir düş, yeni gün doğduğunda.
Öyle bir düş ki bu, uyanır ve gideriz.
376 syf.
·
Puan vermedi
·
Beğendi
·
20 günde okudu
Bu cesarete ulaşmam dileğiyle...
Hayır, bana yolları ve tehlikeleri verin, doğru olanı yapma yolunda belli bir amaçla ilerleme umudunu verin, bana başarıya ulaşma hissini verin. Ancak öyle mutlu olabilirim.
Mutluluğa giden yol, kendine güvenme ve kendi değerini bilme duygusuyla, dünyayı daha iyi bir yer haline getirme veya güçlüklere rağmen inançlarımız için mücadele etme hissiyatıyla inşa edilmiştir.
Birçoğu gerçeğe giden kestirme yollar peşine düşse de en basit prensibin etrafından dolaşacak bir yol yoktur. O prensip, zorluğun başarıyı, başarının ise neşeyi -gerçek neşeyi ve düşünen bireyler olarak kim olduğumuzu tanımlayan bir muvaffakiyet hissini- getirmesidir: Sıklıkla insanların, "keşke bir kralın hazinesine sahip olsaydım, işte o zaman mutlu olurdum," kabilinden yakındığını işitmiş ve kesinlikle yanıldıklarını bildiğim halde bu savla tartışmamaya dikkat etmişimdir Bunda hakkını teslim etmem gereken bir gerçeklik payı var elbet; bir parça zenginlik en fakirlere bir parça mutluluk getirebilir ama en temel ihtiyaçları karşılamanın ötesinde, mutluluğa giden yol altın taşlarla örülmemiştir, özellikle de hak edilmemiş altın taşlarla.
Hayatımda hiç bu kadar neşe dolu olmamıştım. Çünkü adımlarımıza yön veren, hepimizi derin ve ezici karın içinde ilerlemeye sevk eden bir amacımız vardı. Amacımız net, yolumuz açıktı.