Mithrandir
@SalisilikasitAnhidriti
Fakat kahkahalarının arkasında dalgın bir yalnızlık vardı.
#61908803
#103745744
#160758571
#180726988
Öğrenci
İstanbul Üniversitesi Eczacılık Fakültesi
213 okur puanı
Aralık 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Birçok kralın ve kraliçenin, matron ananın ve ruhbanın, başlarına gelebilecek zararlardan kendilerini azat etmek için, kendilerine hizmet eden avam sınıfın gerçekten de onların kılavuzluğuna ihtiyacı olduğunu iddia ettiğini duydum. Çoğu uzun ömürlü topluluklarda bu durum geçerli olabilir ama eğer öyleyse bile bunun tek sebebi, birçok nesildir süregelen şartlandırmaların o tebaanın kalbinden ve ruhundan çok önemli bir şeyi çalıp götürmesi, birçok nesildir devam eden tabi olma durumunun o halkın kendi hayatlarına yön çizme konusundaki kararlılıklarını köreltmesidir. Tüm yönetim biçimleri, bireyin özgürlüğünü çalma ve "toplum" adına her vatandaşın hayatlarına bazı şartları dayatma konusunda ortak bir paydaya sahiptir.
İyi ırklar arasında esirlerin idam edilişini ve işkence görüşünü izlemeyi "kutlayan" bir tek insanlardır. Buçukluk toplumları böyle bir gösteriye asla kalkışmaz -buçukluk esirler aşın yemekten ölmeleriyle tanınır. Her ne kadar kavgacı olsalar da cüceler de bunu yapmaz. Cüce toplumunda, esirlerin icabına hızlı ve temiz bir yolla, olay çıkartmadan ve toplumun gözünden ırak bir yerde bakılır. Cüceler arasında bir katilin cezası, boynuna vurulan tek bir darbeden ibarettir Esir Karnavalı'nda hiç elf görmedim, tabii bir keresinde bir çift karnavala denk gelmiş ve bariz bir şekilde tiksinip oradan uzaklaşmışlardı. Bildiğim kadarıyla gnom toplumunda idam diye bir şey mevcut değil, sadece iyi döşenmiş bir hücrede ömür boyu hapis var.
Peki neden insanlar? İnsanoğlunun duygusal yapısında bulunan ne gibi bir özellik, Esir Karnavalı gibi faaliyetlerin düzenlenmesine sebep veriyor? Kötülük mü? Sanırım bu da çok basit bir cevap olur.
Okur Takip Önerileri
Birçok insanın, görünüşe bakılırsa büyük çoğunluğun, özünde karanlık bir yan, vahşete duyulan bir açlık ve kendi arayışları adına başkasının ıstırabını kalpsizce görmezden gelme yetkisi mevcut.
Yaşlı vekilharç kafasını sağa sola salladı. Bu kural sadece doğumdan gelen bir hadiseden ibaret olduğu halde, toplum içinde en soylu olanların, kendilerini yönettikleri kimselerden çok daha üstün görmeleri gerçeğini onu hep hayretlere düşürürdü.
"Kalbini istediğin herhangi birine verebilirsin ama hayatını senin ve sevdiklerin için en iyi olanına vermelisin."
"Gelecek için korku duymak yerine ânın neşelerini yaşasan hayatın çok daha eğlenceli olduğunu göreceksin."
"Kahrolsun bu yaşam!" diye haykırdı, kollarını yeni doğan dolunaya doğru kaldırarak. "Kahrolsun, kahrolsun ve uçup gitsin şu ölümlü bedenimden! Yaşamak ve hak etmeyenin ganimeti benden çalmasını görmek ne kem bir kader. Adalet kazıklarla dolu bir çukurdayken. Kalıtsalken ölçüsü kıymetin."
Elbette ki, o otlar, refleksleri zayıflatıp bedensel uyumu tamamıyla yok etmeye kadar vücuda birçok açıdan zarar veriyor. Fakat daha önemlisi, ruhu iki ayrı açıdan hasara uğratıyor olmaları. Birincisi, geçmişi bulanıklaştırıp iyi ya da kötü tüm anıları zihinden silmeleri; ikincisi ise gelecek hakkındaki her türlü düşünceyi ortadan kaldırmaları. Sarhoşluk etkisi, sarhoş olan kişiyi şimdiki zamana hapsediyor, gelecek kaygısı ve geçmişi gözden geçirme yetisi olmaksızın, kişiyi o ana ve mekâna mahkûm bırakıyor. İşte tuzak burada. Fiziksel zevkleri umarsız ve kayıtsızca tatmin etme çabasına yol açan bozguncu bir bakış açısı. Sarhoş olmuş bir kişi, akla gelebilecek en pervasızca hareketi dahi yapmaya yeltenebilir, çünkü sağ duyusu, hatta hayatta kalma içgüdüsü bile zayıflamıştır. Kim bilir sarhoş olan kaç genç savaşçı kendisinden daha güçlü bir düşmana ahmakça saldırıp hayatını kaybetmiştir. Kim bilir kaç genç kadın, gelecekte evlenmeyi dahi düşünmediği bir sevgilisinden hamile kalmıştır.