Yaşamımızın bütün günlerini bir yerden ayrılmakla, birbirimize 'yarın görüşürüz' sözlerini söylemekle ya da dinlemekle geçiriyoruz ve bir gün gelecek, bunu kaçınılmaz olarak son kez yapacağız, yarın görüşürüz dediğimiz kişi yarına çıkmayacak ya da yarın görüşürüz demiş olan biz yarına çıkmayacağız. Bugünün yarınında ki adet olduğu üzere biz ona ertesi gün de diyoruz. Belediye başkanı ile özel şoförü ertesi gün birbirlerini yeniden gördüklerinde, yarın görüşürüz deyip de aslında yalnızca bir rastlantı olan şeyin ertesi gün gerçekleştiğini görmenin ne kadar olağanüstü olduğunu, neredeyse bir mucize sayıldığını anlayıp anlamayacaklarını göreceğiz.