Dostoyevski'nin bu kitabındaki kahramanımız çok dürüst biri olarak çıkıyor karşımıza. O kadar dürüst ki insanlık tarihi boyunca insanlık için hiçbir insanın gösteremeyeceği kadar cesaret sergiliyor cümlelerinde. Karakterde detaylar Dostoyevski'yi anımsattırıyor. Ki bana göre bir karakteri baştan aşağı her ayrıntısıyla yaratabiliyorsa yazar, kendinden mutlaka izler taşıyordur.
"İnsan olmak, gerçek insan, etiyle kemiğiyle insan olmak bile ağır gelir bize. Utanırız bundan, insan olmayı yüzkarası sayarız, benzeri olmayan toplumsal birtakım insanlar olmak için çabalarız. Ölü doğmuş insanlarız biz ve uzun zamandır canlı babaların çocukları değiliz, giderek daha çok hoşlanıyoruz böyle doğmuş olmaktan. Zevk duyuyoruz bundan. Çok yakın bir gelecekte bir şekilde düşüncelerden doğmanın yolunu bulacağız."