Selma Aktaş
@Selmakts
"Katre nice anlasın, ummân anlar bizi..."
Konya
İzmir, 28 Kasım 1991
46 okur puanı
Ocak 2024 tarihinde katıldı
Zaman değil de dünya geçiyormuş insanın üzerinden...
Sessizlik büyür, büyür...
Çocukluk unutulur mu hiç... sonsuzluktur, dersin. İnsanın bütün yaşlarıdır. Hayatın hâzinesidir. Geriye dönüp kendimizi sevdiğimiz, başkalarının kapısını araladığımız bitmez okuludur dünyanın. Yaşamın ilk harfleridir...
Okur Takip Önerileri
İnsan en gizlisini, en dokunulmazını, en özelini yazar. Bunun dışında kalmış tek bir satır gördün mü?...
Ben bütün köşe başlarında zarfsız pulsuz bir mektuptum. Ter içinde adını söylüyordum. Harfler sesimden dökülüyordu. Sen başını başka tarafa çevirip öyle gülümsüyordun. Elini tuttum bir gün. Bütün eşikler, pencereler sessizce önlerine baktılar.
İnsan yaşadığı yerden büyükmüş. Sokaklar evlerden büyük müş. Dokunmak hayal etmekten büyükmüş...
Bizim varlığımızda varlık bulan bir özge zaman. Gövdemizde soluk alan sonsuzluk. Tepeden tırnağa bize dönüşmüş her şey. Tepeden tırnağa her şeye dönüşmüş biz. Biricik özgürlüğümüz. Emeğimiz. Aşkımız.
Hüznümüz. Dokunduğumuz her şey...
Daha ne olsun, daha ne olsun...
Ey sözüme merhametler bağışlayan kadın
Hatıran bütün pencerelerin baktığı yol
Hatıran insan olmanın sonsuz harfleri...
Bir senden yapılmış odalarda Seni seviyorum...
Ömür Hanım...
Gelmiyorsun, gitmiyorsun
Sesin yok, yüzün yok...
Ben titreyerek baktım ardından. Kötü bir yalnızlık seni incitmesin diye avuçlarındaki hayat çizgisinden sessizce öptüm...
Kalabalık içinde yabancı kalma diye aynadaki gülüşün, kâküllerindeki rüya, sandıktaki kokun, üstüne gökyüzü oldu...
Yaralayan ölene dek yaralanmıştır...
Kardeşimize ağlamanın gecikmiş iyiliği, utancın merhamete sığınmış bağışlanma umudu ve geçmişin canımızda pıhtılaşmış çaresiz öfkesiyle, omuz başımızdaki boş uktan dünyanın yüzüne bakmaya çalışıyoruz. Evet, yaralayan ölene dek yaralanmıştır...
Biz, çocuklarımızın bin yıl sonra da utanacağı kötü bir tarihi, vatan sevgisi diye ruhlarına üflemişiz...
Biz ayrı ayrı iyi insanlarız
Biz yalnızken herkesi severiz.
Gecemiz büyüktür, güzeldir
Dünya, evimizde ışır
Toprak merhametimizdir
Rüzgâr annemizin memesi
Bahçeler sevgilimizin soluğu
Gökyüzü hayal evimizdir...