Bedenim,birkaç sokağın ya da adi bir coğrafyanın bizi ayırdığını anlayamıyor.
Bedenim,gecenin ortasında senin gölgeni görememekten dolayı acıdan çıldırıyor.
Yok olalım ki yok oluşumuz var olduğumuza inandırsın bizi. Yok olalım ki ,"Bir zamanlar vardık!" Diyebilelim.
Kapatın gözlerinizi,kapatın ışıklarınızı,bir kere de karanlıkta görelim gerçekleri...
Bir kere de yok oluşa gidelim,var oluşa değil.
Seni kendi derdimden daha çok seviyorum ve sen beni aynı şekilde sevmiyor olsan bile,beni yine de seviyorsun,değil mi? Ve eğer sevmiyorsan da,her zaman seviyor olduğunun umudunu taşıyacağım ve bununla tatmin olacağım.Beni birazcık sev.Sana tapıyorum.