Kendi kalbine bakamayanın yaşamı bulanıktır; kendi yüreğine bakabilme cesareti gösterenler gönlünün muradını keşfedenlerdir. Dışarıya bakan rüya görür, hayal dünyasında kaybolur; içeriye bakan uyanır, kendini keşfeder. *Carl Jung*
İnsanların ailesi, arkadaşları ya da çevresiyle değerlendirilmesine oldum olası karşıyım. Ama bazıları buna bayılıyor. Başarılı bir tanıdıkla anılmak onlara yetiyor. Önerim şu: Meşe gölgesinde filizlenip kendini meşe fidanı sanan yosunlar olmayın!
İnsanlar eskiden, “Bugün bir uçak gördüm,” dedikleri gibi, “Bugün bir kadın gördüm,” demiyor mu. Kadınlık korunan bir meslek olmaktan çıktığında her şey olabilir, diye düşündüm kapıyı açarken.
Neden kadınlar değil de erkekler her yerde söz sahibi olmak zorundaymış? Woolf eli kalem tutan tüm kadınlara seslendiği bu metinde kadının toplumdaki yerini ve kişisel değerini tartışıyor.