"Felaketlerin başlangıcında ve bunlar son bulduğunda hep biraz söz sanatı yapılır. Birinci durumda, alışkanlıklar henüz kaybolmamıştır, ikinci durumdaysa geri gelmiştir. Asıl felaket sırasında gerçeğe alışılır, yani SESSİZLİĞE ... "
Sayfa 121Kitabı okudu
Göğsünde vurup parçalanan kalbi nihayet
Bir saçları kan gözleri keskin dişi çeldi.
Artık bitecek ruhunu sarsan bu şeamet
Zira saçı kan sevgilinin ismi eceldi
İçtin de ecel zehrini sen kendi elinle
Hala bu gönül hangi uzak gölgeyi bekler
Bak haykırıyor ''boştur ümitler'' diye dinle,
Zulmette keder besteleyen gamlı köpekler
Bir dinle adem
Sayfa 138Kitabı okudu
