"Sadece bak!
Bak ve gör!
Dikkatle bak!
Hayret edeceksin!" diyerek yazıma giriş yapıyorum. Bakmak ve görmek ne yazık ki aynı şeyler değildir. Keşke aynı olsaydı belki o zaman hayat herkes için daha kolay olurdu. Eminim bir çoğunuz da "kesinlikle öyle" diye düşünüyorsunuzdur. Ama bence aynı hale getirilebilir. Bu sadece bizim
"Kaderinde sıradışı olmak varsa sıradan kalamazsın." yazıma bu söz ile başlamak istiyorum. Çünkü kitabımızın ana konusu bu aslında. Sıradışı olmak, insanlar tarafından hor görülmek, kendini tam bir yere ait hissederken aslında ait olmadığını fark etmek. Ya da tüm durumları fark ederken aitlik kazanmak. August bize tam bunları
İnsanları gerçek anlamda tanıyor muyuz? İnsanlar gerçek yüzlerini saklamakta ne kadar yetenekli? Gerçekten sevdiğimiz insana kötü şeyleri kondurabiliyor muyuz? Aşık olduğumuz insanlar ya bir ruh hastasıysa? Zamanımızın sıkıntılı durumlarından biri bence. İnsanlara yeterince güvenmekte zorluk yaşıyoruz ya da gerçek anlamda güvendiğimiz insanların
Çocuk olmak belkide dünyadaki en masum ve en güzel şeylerden biri. Her şeyi güzel görmek kötünün içinde bile güzellikleri fark edebilmek, kirlenmiş dünyanın içinde size dokunan masum bir eldir. Ama biz bu elleri ne kadar masum büyütüyoruz, masum kalmalarına ne kadar izin veriyoruz orasını bilemeyeceğim artık. Çocukları korumak bizim en önemli
