Tutiname bir şark masalı. İç içe geçmiş masalların anlatıcısı bir Tuti, yani papağan. Ama sıradan bir tuti değil bu, bilge bir kişi. Her gece hanımına hikayeler anlatıyor, her bir hikaye çeşitli hikmet ve öğütler barındırıyor. Bu hikâyeler sadece eğlendirsin, hoşça vakit geçirilsin diye anlatılmıyor, ibret alınsın isteniyor. Kendi kültürel iklimini ,dönemin ahlak anlayışını yerleştirip buna göre bir dünya tasavvuru oluşsun istenir.İnsanın zaaf ve kusurlarını hikayeler aracılığıyla gidersin, hikmet ve ahlakla bezensin insan diye bir çabanın ürünü.
Kitapta otuz gece boyunca hikayelerle oyalar Tuti. Mah-ı Şeker adında genç ve güzel bir kadının, aşığıyla buluşmasına engel olmak için her gece çeşitli hikayelerle oyalar, Tuti. Bazen hikayenin içinden bir başka hikaye çıkar, tıpkı Binbir Gece Masallarındaki gibi.
Behçet Necatigil, eseri Osmanlı Türkçesinden sadeleştirerek günümüz Türkçesine aktarmış. Kitabın girişinde de Necatigil'in bir ön sözü yer alıyor.
