"Söylenecek söz bittiğinde başlar ah. Yeryüzü kelimeleri acıyı ifadeye yeltenip de yerli yersiz ve yetersiz kaldığında. Hesaplar artık bu dünyanın terazilerine sığmayıp bambaşka bir zamana ve mekana havale edildiğinde Mum tahtaya, can boğaza, bıçak kemiğe dayandığında.
Bu yüznde ah'ın hali var kelamı yok, makamı var nakli yok."