Daha çok cesur savaş taktikleri ile bilinmesine rağmen, kız kardeşi, Rommel’i nazik ve uysal bir çocuk olarak tanımladı. Matematiğe ve mühendisliğe ilgi duyan Rommel, 14 yaşında tam boyutta bir planör yaptı ve daha sonra bir motosikleti söküp yeniden monte etmeyi başardı. Yeterli notları olmadığından üniversiteye giremediği için, söylentilere göre memleketine yakın bir zeplin fabrikasında çalışmayı düşündü. Bir okul müdürü olan babası onun ısrarla asker olmasını istedi. Topçu birlikleri ve mühendisler tarafından reddedildikten sonra Rommel, subay adayı olarak 1910 yılında piyade birliklerine kabul edildi. Zorunlu askerî hizmetini tamamlamakla yetinen babası ve diğer erkek akrabalarından farklı olarak, hayatının geri kalan kısmını orduda geçirdi.