“Bir dinle adem ülkesinin ruhunu: yer yer
Davet ediyor bak seni binlerce kucaklar...
Bir sır gibi sevda gibi sessizce gezinenler
Bir gün seni otlarda uzanmış bulacaklar...“
“Göğsünde vurup parçalanan kalbi nihayet
Bir saçları kan gözleri keskin dişi çeldi.
Artık bitecek ruhunu sarsan bu şeamet
Zira saçı kan sevgilinin ismi eceldi”
“- Sevginin niçini olmaz ki efendim... Düşünsem belki mâkul bir sebep bulabilirim. Fakat bu hakiki sebep olmaz. Çünkü biz önce severiz. Sonra sevdiğimiz şeyin güzel taraflarını bulmaya çalışırız. Bu da hodbinliğimizden doğar efendim.”
Güzel yürekli filan değildim yalancının tekiydim. Hem yalancı hem de ne hissettiğini söyleyemeyecek kadar korkak... Ama sımsıkı sarıldım Evgenia'ya, ona destek olmak için değil aksine onun bana yardım etmesi için. İçimdeki berbat duygudan beni kurtarması, beni makul biri yapması için.