Gül

Gül
@Silencee
Sıkı Okur
‘Aklı dışlayan tartışmalar için müsait değilim.’ Sizi şöyle profilin dışına alalım. aut disce aut discede
Oydu bir bakışta tanıdım onu Kuşlar bakımından uçarı Çocuk tutumuyla beklenmedik Uzatmış ay aydın karanlığıma Nerden uzatmışsa tenha boynunu,
Sayfa 23 - Can Yayınları
Reklam
Böylece bir kere daha boynunlayız sayılı yerlerinden En uzun boynun bu senin dayanmaya ya da umudu kesmemeye
Sayfa 21 - Can Yayınları
Her hücremle hem de
Namussuz bir çağ bu biliyorsun
Sayfa 14 - Can Yayınları

Reader Follow Recommendations

See All
Bıraksalar gökyüzü kendini ikiye bölecekti Çünkü iki kişiydik
Sayfa 13 - Can Yayınları
Louise Elizabeth Glück
Dünyaya bir kez çocukken bakarız, gerisi hatıradır. Louise Elizabeth Glück'ün bir şiirini Ben bu sözü, dünyaya sonsuza dek çocuk gibi bakarız, bakmalıyız, büyüdükten sonra görülecek bir şey kalmıyor diye okumak istedim biraz da. Hani Cansever'in, gökyüzü gibi bir şey bu çocukluk / hiçbir yere gitmiyor dediği gibi. Attila İlhan'ın çocukluktan çıktığını sanmak aslında çocukçadır dediği gibi. Son bir alıntı da Aragon'dan: Şair, konuşurken ve yazarken nevrozludur, çocuk kimliğini çıkarır.
Sayfa 70
Reklam
:D
Öldüğünüzde cennete giderseniz Tanrı'nın size kapıda ne söylemesini istersiniz? Seni dünyayla sınadığım için özür dilerim.
Sayfa 115
Nefret sebebiiii
En sevmediğiniz kelime nedir? Ben. Ben. Ben.
Sayfa 114
Bir erkekte en çok beğendiğiniz nitelik nedir? Bir İncelik ve içtenlik
Sayfa 113
Sizce mutsuzluğun tarifi nedir? Kişinin varlığının engellenmesi.
Sayfa 112
Bu çirkine baktıkça daha çok inanıyorum, tanrının bir insanı bitirmesinin en acıklı, en acımasız yolunun, o insanı kendisiyle cezalandırmak olduğuna.
Sayfa 97
Reklam
Yabancılaşmadan çürümeye doğru kanatlanmış bir çağ düştü payımıza. Eskiden kendimizi sevdiğimiz bir yalnızlığımız vardı. Artık kendimizi de sevmediğimiz bir yalnızlığımız var. Sadece korku soluk alıyor evlerimizde.
Sayfa 86
Yabancılaşmadan çürümeye doğru kanatlanmış bir çağ düştü payımıza. Eskiden kendimizi sevdiğimiz bir yalnızlığımız vardı. Artık kendimizi de sevmediğimiz bir yalnızlığımız var. Sadece korku soluk alıyor evlerimizde.
Sayfa 86
İnsanı, yarattığı acının azabından yine kendi utancı ve merhameti kurtarmıştır, kurtaracaktır.
Sayfa 83
Edebiyat, insanı, şeytanla tanrının çarmıhına gerer. Trajedi, insanın bu ikisine birden inanmasında yatar. Ve ne tuhaf, dünyayı ancak böyle severiz.
Sayfa 81 - Kırmızı Kedi Yayınevi
Ruh, ancak başka hayatların ruhuna dokunursa kendi varlığını duyumsar.
Sayfa 79
26.7k öğeden 16 ile 30 arasındakiler gösteriliyor.